بررسی انواع مختلف مجازی سازی در شبکه مرکز داده

در حوزه در حال پیشرفت فناوری اطلاعات، در سالیان اخیر انواع مختلفی از فناوری مجازی سازی به طور گسترده در شبکه‌های مرکز داده مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این فناوری‌ها با توانایی خود در انتزاع و ترکیب منابع شبکه، راه را برای استقرار کارآمدتر و انعطاف پذیرتر شبکه هموار می‌کنند. هدف این مقاله بررسی مفهوم مجازی سازی شبکه و شرح انواع مختلف فناوری‌های مجازی سازی است.

فناوری مجازی سازی شبکه چیست؟

فناوری مجازی سازی شبکه امکان ایجاد چندین شبکه مجازی را در زیرساخت شبکه فیزیکی مشترک فراهم می‌کند. این فناوری، شبکه منطقی را از شبکه فیزیکی زیر ساخت جدا می‌کند و به سازمان‌ها انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بیشتری در مدیریت شبکه ارائه می‌دهد. مجازی سازی شبکه با انتزاع منابع شبکه، امکان استفاده کارآمد از زیرساخت، کاهش هزینه‌ها و ساده سازی تامین شبکه را فراهم می‌کند.

یکی از رویکرد‌های مجازی سازی شبکه، استفاده از همپوشانی است که چندین شبکه مجازی را در زیرساخت شبکه فیزیکی موجود محصور می‌کند. پوشش‌ها یک لایه انتزاعی را فراهم می‌کنند که به شبکه‌های مجازی اجازه می‌دهد مستقل از شبکه فیزیکی زیرساخت کار کنند. این روش سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا شبکه‌های ایزوله و منطقاً مجزا ایجاد کنند، حتی اگر زیرساخت فیزیکی مشابهی داشته باشند. چندین نوع مختلف از فناوری‌های مجازی سازی مورد استفاده در شبکه‌های سوئیچ در زیر توضیح داده شده است.

برای مشاهده پیشنهادات ویژه سرور‌های hpe ما روی سرور hp کلیک کنید.

درباره انواع مختلف مجازی سازی چه می‌دانید؟

انواع مختلفی از فناوری های مجازی سازی مورد استفاده در شبکه‌ها وجود دارد. بیایید برخی از برجسته‌ترین آنها را بررسی کنیم.

VXLAN (Virtual Extensible LAN)

VXLAN یک فناوری مجازی سازی شبکه است که به طور گسترده پذیرفته شده است که شبکه‌های لایه 2 را بر روی شبکه‌های لایه 3 گسترش می‌دهد. محدودیت‌های VLAN‌های سنتی را با امکان مقیاس پذیری و انعطاف پذیری بیشتر برطرف می‌کند. VXLAN از تکنیک‌های کپسوله‌سازی برای همپوشانی شبکه‌های مجازی در بالای یک زیرساخت شبکه IP موجود استفاده می‌کند و مهاجرت یکپارچه ماشین‌های مجازی را در میزبان‌های فیزیکی مختلف ممکن می‌سازد. زیرساختی که معماری مرکز داده را تشکیل می‌دهد، مانند سوئیچ های مرکز داده، اساساً دارای پروتکل مجازی VxLAN است که می‌تواند مجازی سازی داده‌ها را تحقق بخشد.

NVGRE (Network Virtualization using Generic Routing Encapsulation)

مشابه VXLAN، NVGRE یک فناوری مجازی سازی شبکه همپوشانی است که امکان ایجاد شبکه‌های مجازی لایه 2 را روی شبکه‌های لایه 3 فراهم می‌کند. NVGRE از تکنیک‌های کپسوله‌سازی برای کپسوله‌سازی فریم‌های لایه 2 در بسته‌های IP استفاده می‌کند و امکان گسترش شبکه‌های مجازی را در سراسر مرزهای فیزیکی فراهم می‌کند. این انزوا و مقیاس پذیری شبکه را افزایش می‌دهد و آن را برای محیط‌های چند مستاجر مناسب می‌کند.

STT (Stateless Transport Tunneling)

STT یک پروتکل مجازی سازی شبکه است که در لایه انتقال پشته شبکه عمل می‌کند. تمرکز آن بر ارائه یک مکانیسم کپسوله سازی سبک و انعطاف پذیر برای ترافیک شبکه مجازی است. STT بسته‌ها را با هدر سبک کپسوله می‌کند و امکان ارتباط شبکه کارآمد در سراسر شبکه‌های مجازی را فراهم می‌کند. به گونه‌ای طراحی شده است که بدون حالت، عملیات شبکه را ساده کرده و عملکرد را بهبود می‌بخشد.

SPBM (Shortest Path Bridging MAC-in-MAC)

SPBM یک فناوری مجازی سازی شبکه است که از کپسوله سازی MAC-in-MAC برای ایجاد شبکه های مجازی استفاده می‌کند. این یک راه مقیاس پذیر و کارآمد برای ساخت و مدیریت شبکه‌های مجازی در یک محیط مرکز داده ارائه می‌دهد. SPBM از یک صفحه کنترل توزیع شده برای تخصیص پویا آدرس‌های MAC و مدیریت انتقال شبکه استفاده می‌کند که مسیریابی ترافیک کارآمد و تعادل بار را تسهیل می‌کند.

بررسی مزایای انواع مختلف مجازی سازی در مرکز داده

مجازی‌سازی شبکه به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا سریعاً با نیازهای متغیر شبکه سازگار شوند و برنامه‌ها را به طور کارآمدتر اجرا کنند. هر یک از انواع مختلف مجازی سازی انعطاف پذیری را از نظر طراحی شبکه و مقیاس پذیری فراهم می‌کند و تضمین می‌کند که مشاغل می‌توانند نیازهای در حال تکامل خود را برآورده کنند.

انعطاف‌پذیری پیشرفته: مجازی‌سازی شبکه، ایجاد شبکه‌های مجازی در صورت تقاضا را امکان‌پذیر می‌سازد و امکان تخصیص و تأمین منابع انعطاف‌پذیر را فراهم می‌کند.

مقیاس پذیری بهبود یافته: با جدا کردن شبکه منطقی از زیرساخت فیزیکی، مجازی سازی شبکه امکان مقیاس گذاری یکپارچه منابع شبکه را فراهم می‌کند. استفاده از پوشش‌های مجازی، ایجاد چندین شبکه مجازی را بدون نیاز به پیکربندی مجدد شبکه فیزیکی امکان پذیر می‌کند. این مقیاس پذیری به ویژه در محیط‌های مرکز داده که تقاضای منابع می‌تواند بسیار متفاوت باشد بسیار مهم است. خواه VXLAN، NVGRE، STT یا SPBM باشد، هر فناوری مجازی سازی مقیاس پذیری لازم برای رسیدگی به نیازهای شبکه در حال گسترش را ارائه می‌دهد.

امنیت و جداسازی پیشرفته: مجازی سازی شبکه ایزوله سازی بین شبکه‌های مجازی را فراهم می‌کند، امنیت را افزایش می‌دهد و از دسترسی‌های غیرمجاز جلوگیری می‌کند. با انواع مختلف مجازی سازی، کسب و کارها می‌توانند شبکه‌های مجازی مجزا را با سیاست‌ها و کنترل‌های امنیتی خود ایجاد کنند. این جداسازی تضمین می‌کند که ترافیک و داده‌ها در هر شبکه مجازی خصوصی و محافظت شده باقی می‌مانند. اجرای اقدامات امنیتی و حفظ انطباق با الزامات نظارتی آسان‌تر می‌شود.

مدیریت ساده: مدیریت یک زیرساخت شبکه پیچیده می‌تواند چالش برانگیز باشد، اما مجازی سازی شبکه این فرآیند را ساده می‌کند. با انتزاع زیرساخت فیزیکی زیربنایی، سازمان‌ها می‌توانند شبکه‌های مجازی را به صورت متمرکز کنترل و پیکربندی کنند. این مدیریت متمرکز، تامین شبکه، تغییرات پیکربندی و عیب یابی را ساده می‌کند. خواه VXLAN، NVGRE، STT یا SPBM باشد، هر فناوری مجازی سازی قابلیت‌های مدیریتی را ارائه می‌دهد که عملیات شبکه را ساده می‌کند و هزینه‌های اداری را کاهش می‌دهد.

کارایی هزینه: مجازی سازی شبکه‌ها می‌تواند با بهینه سازی استفاده از منابع منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه شود. مجازی سازی به جای داشتن سخت افزار اختصاصی برای هر بخش شبکه، امکان تجمیع و به اشتراک گذاری منابع شبکه را فراهم می‌کند. این بدان معناست که کسب‌وکارها می‌توانند به نرخ بهره‌برداری بالاتری از زیرساخت فیزیکی خود دست یابند که در نتیجه هزینه‌های سرمایه و عملیاتی کاهش می‌یابد. انواع مختلف فناوری های مجازی سازی راه حل‌های مقرون به صرفه‌ای را برای ساخت و مدیریت شبکه‌های مجازی ارائه می‌دهند و از منابع موجود استفاده بهینه می‌کنند.

نتیجه گیری

در حوزه مجازی سازی شبکه، انواع مختلف فناوری‌های مجازی سازی قابلیت‌ها و مزایای منحصر به فردی را ارائه می‌دهند. VXLAN، NVGRE، STT و SPBM تنها چند نمونه از راه حل‌های مجازی سازی موجود هستند. این فناوری‌ها انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری، امنیت، مدیریت ساده و کارایی هزینه را در برنامه‌های مرکز داده ارائه می‌کنند.

از آنجایی که سازمان‌ها تلاش می‌کنند تا نیازهای یک چشم‌انداز دیجیتالی پویا و به سرعت در حال تحول را برآورده کنند، مجازی‌سازی شبکه به عنوان یک ابزار حیاتی ظاهر می‌شود. با استفاده از قدرت انواع مختلف فناوری‌های مجازی‌سازی، کسب‌وکارها می‌توانند پتانسیل کامل شبکه‌های خود را باز کنند و به چابکی، مقیاس‌پذیری و صرفه‌جویی در هزینه در استقرار شبکه خود دست یابند.

The post بررسی انواع مختلف مجازی سازی در شبکه مرکز داده appeared first on ایران اچ پی سرور.